رمزارز چیست؟ مفاهیم ابتدایی ارز دیجیتال
کریپتوکارنسی که با نام کریپتو نیز شناخته می شود یک ارز دیجیتال است که به عنوان یک وسیله مبادله طراحی شده است. از رمزنگاری برای ایمن سازی و تأیید تراکنش ها و همچنین کنترل واحدهای جدید یک ارز دیجیتال خاص استفاده می کند.
بسیاری از ارزهای دیجیتال بر اساس فناوری بلاک چین ساخته شده اند، که یک دفتر کل توزیع شده است که توسط یک شبکه توزیع شده از رایانه ها اجرا می شود. ارزهای دیجیتال از ارزهای فیات مانند دلار ایالات متحده یا پوند انگلیس متمایز می شوند زیرا هیچ سازمان مرکزی آنها را صادر نمی کند و در برابر مداخله یا دستکاری دولت غیرقابل نفوذ می باشند.
ارز دیجیتال چگونه کار می کند؟
اکثر ارزهای دیجیتال بدون حمایت بانک مرکزی یا دولت کار می کنند. به جای تکیه بر تضمین های دولتی، از فناوری غیرمتمرکز به نام بلاک چین استفاده می کنند.
ارزهای دیجیتال مانند اسکناس یا سکه حالت فیزیکی ندارند و فقط در اینترنت وجود دارند. آنها را توکن های مجازی در نظر بگیرید که ارزش آنها توسط کسانی که به دنبال خرید یا فروش آنها هستند تعیین می شود.
ارز دیجیتال از طریق فرآیندی به نام ماینینگ شکل میگیرد که نیازمند استفاده از قدرت پردازش کامپیوتری برای حل مسائل پیچیده ریاضی برای دریافت کوین است. کاربران همچنین میتوانند ارزها را از کارگزاران خریداری کنند و سپس میتوانند با استفاده از کیف پولهای رمزگذاریشده ذخیره و خرج کنند.
بلاک چین ها معمولاً از طریق الگوریتم های اجماع اثبات کار (PoW) یا اثبات سهام (PoS) عمل می کنند. PoW بر اساس ماینرهایی عمل می کند که اغلب از ماشین های محاسباتی خاصی برای این فرآیند استفاده می کنند. در PoS تمام پروسه استخراج مجازی است و اعتبارسنجها جای ماینرها و دستگاههای ماینینگ را میگیرند. کاربران تعدادی از توکنهای خود را Staking میکنند و در ازای آن مزایایی مانند امکان رای دادن و اجرای Masternode ها را دریافت میکنند.
انواع ارز دیجیتال
انواع مختلف ارزهای دیجیتال را می توان به دو گروه زیر طبقه بندی کرد:
کوین ها برای استفاده به عنوان نوعی ارز طراحی شده اند و بر روی بلاک چین خود ایجاد می شوند. به عنوان مثال، اتر یک ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین اتریوم است.
“آلت کوین” به هر ارز دیجیتال مبتنی بر بلاک چین که بیت کوین نیست اشاره دارد. آلت کوین ها برای بهبود بیت کوین ایجاد شدند. Namecoin، Peercoin، Litecoin (LTC)، اتریوم و USD Coin (USDC) نمونه هایی از آلت کوین ها هستند.
توکن ها بر روی بلاک چینی که از قبل وجود داشته ساخته می شوند اما به عنوان دارایی های قابل برنامه ریزی در نظر گرفته می شوند که امکان تنظیم و اجرای قراردادهای هوشمند منحصر به فرد را فراهم می کنند. خارج از شبکه بلاک چین، از این قراردادها می توان برای ایجاد مالکیت دارایی ها استفاده کرد. توکن ها را می توان برای نشان دادن واحدهای ارزشی مانند پول، سکه، دارایی های دیجیتال و برق استفاده کرد و همچنین می تواند ارسال و دریافت شود.
مزایا و معایب ارزهای دیجیتال
ویژگیهای مثبت ارزهای دیجیتال
تورم تاثیری روی آن ندارد
تقریباً هر ارز رمزنگاری شده در زمان انتشار با مقدار مشخصی معرفی میشود. هر چه تقاضا افزایش یابد، ارزش آن نیز افزایش مییابد که با بازار همگام بوده و در طولانی مدت، از تورم جلوگیری میکند.
به صورت خودگردان اداره و مدیریت میشود
مالکیت و نگهداری هر ارز از اصلیترین عوامل توسعه آن است. معاملات ارز رمزنگاری شده توسط توسعهدهندگان یا استخراجکنندگان بر روی سختافزارهای شخصی آنها ذخیره میشود، آنها برای این کار هزینه تراکنش را به عنوان سود ذخیره میکنند و سوابق معاملات را به طور دقیق و به روز نگهداری میکنند.
امن و خصوصی است
حفظ حریم خصوصی و امنیت همیشه یکی از نگرانیهای اصلی در مورد ارزهای رمزپایه بوده است. بستر اصلی بلاکچین بر اساس معماهای مختلف ریاضی ساخته شده است که رمزگشایی آن دشوار است. این امر موجب میشود ارز رمزنگاری شده از معاملات الکترونیکی معمولی امنیت بیشتری داشته باشد. ارزهای رمزنگاری شده برای امنیت و حفظ حریم خصوصی بهتر، از نامهای مستعار استفاده میکنند که به هیچ کاربر، حساب یا داده ذخیره شدهای مرتبط نیستند که میتوانند به یک نمایه مرتبط شوند.
مبادلات ارزی را میتوان به راحتی انجام داد
ارز رمزنگاری شده را میتوان با استفاده از ارزهای زیادی مانند دلار آمریکا، یورو اروپا، پوند انگلیس، روپیه هند یا ین ژاپن خریداری کرد. با کمک کیف پولها و صرافیهای مختلف ارزهای رمزنگاری شده، میتوان با خرید و فروش توسط ارز رمزنگاری شده در کیف پولهای مختلف و با حداقل هزینه تراکنش، یک ارز را به ارز دیگر تبدیل کرد.
غیرمتمرکز است
یکی از مهمترین نکات مثبت ارزهای رمزنگاری شده این است که آنها عمدتاً غیرمتمرکز هستند. بسیاری از ارزهای رمزپایه توسط توسعهدهندگان که از آن استفاده میکنند و افرادی که مقدار قابل توجهی دارایی دارند یا توسط سازمانهای تولیدکننده آن، قبل از انتشار در بازار کنترل میشوند. غیرمتمرکزسازی کمک میکند تا انحصار ارز آزاد و تحت کنترل باشد تا هیچ یک از سازمانها نتوانند جریان و ارزش ارز را تعیین کنند، که این امر به نوبه خود آن را پایدار و ایمن نگه میدارد.
مقرون به صرفه است
یکی از عمدهترین کاربردهای ارزهای رمزپایه ارسال پول به کشورهای دیگر است. با کمک ارز رمزنگاری شده، هزینههای تراکنش پرداخت شده توسط کاربر به مقدار ناچیز یا صفر کاهش مییابد. این کاهش هزینه با حذف اشخاص ثالث مانند ویزا (VISA) یا پیپل (PayPal) برای تأیید معامله انجام میگیرد.
راهی سریع برای انتقال وجوه
ارزهای رمزنگاری شده همیشه به عنوان راه حلی بهینه برای خرید و فروشها و نیز تراکنشها وجود داشتهاند. از نظر زمانی دیگر فرقی نمیکند که فعالیتهای مالی داخلی انجام میدهید و یا بینالمللی، چرا که با ارزهای رمزپایه بسیار سریع انجام میشود. این به این دلیل است که تأیید برای پردازش به زمان بسیار کمی نیاز دارد زیرا موانعی بر سر راه آن وجود ندارد.
ویژگی های منفی ارزهای دیجیتال
می تواند برای معاملات غیرقانونی استفاده شود
از آنجا که حریم خصوصی و امنیت تراکنش ها در ارزهای رمزنگاری شده بالا است، برای دولت دشوار است که هر کاربر را با آدرس کیف پول موجود از او ردیابی کند. بیت کوین در گذشته در بسیاری از معاملات غیرقانونی از جمله خرید دارو در دارک وبها به عنوان شیوهای برای مبادله پول مورد استفاده قرار گرفته است. برخی از ارزهای رمزنگاری شده برای تبدیل پول غیرقانونی خود از طریق واسطهای نامشخص و متمایز برای مخفی کردن منبع آن استفاده میکنند.
از دست دادن دادهها میتواند باعث خسارات مالی شود
توسعهدهندگان ارزهای رمزپایه قصد داشتند کد منبعی قابل پیگیری، دفاع قوی در برابر هک شدن و حملات سایبری و پروتکلهای غیرقابل نفوذ در برابر احراز هویت ایجاد کنند؛ به همین دلیل است که قرار دادن پول در ارزهای رمزپایه از پول نقد فیزیکی یا خزانه بانکی مطمئنتر قلمداد میشود. اما اگر هر کاربری کلید خصوصی کیف پول خود را گم کند، دیگر امکان بازیابی آن وجود ندارد؛ در نتیجه کیف پول ارز دیجیتال به همراه تعداد کوینهای داخل آن به صورت قفل شده باقی خواهد ماند و منجر به ضرر مالی وی میشود.
با وجود غیرمتمرکز بودن هنوز توسط برخی از سازمانها مدیریت می شود
ارزهای رمزپایه به غیرمتمرکز بودن شهرت دارند. اما جریان و مقدار برخی ارزها در بازار هنوز توسط سازندگان آنها و برخی از سازمانها کنترل میشود. این دارندگان میتوانند کوین را برای نوسانات بزرگ قیمت آن دستکاری کنند. حتی کوینهایی که مورد استفاده بسیاری از افراد قرار میگیرند مانند بیت کوین که در سال ۲۰۱۷ ارزش آن چندین برابر شد، میتوانند دستکاری شوند.
استخراج آن اثرات منفی بر محیط زیست دارد
استخراج ارزهای رمزپایه به انرژی محاسباتی و ورودی برق زیادی نیاز دارد و باعث میشود انرژی زیادی صرف شود. بزرگترین مصرفکننده در این مورد بیت کوین است. استخراج بیت کوین به کامپیوترهای پیشرفته و انرژی زیادی نیاز دارد. این کار در رایانههای معمولی امکانپذیر نیست. استخراجکنندگان اصلی بیت کوین در کشورهایی مانند چین هستند که از زغال سنگ برای تولید برق استفاده میکنند و همین مسئله باعث افزایش تولد کربن در چین شده است که آلودگی زیادی را برای محیط زیست به دنبال دارد.
ریسک هک شدن وجود دارد
اگرچه ارزهای رمزپایه بسیار امن هستند، اما مبادلات با این ارزها چندان ایمن نیست. اکثر صرافیها دادههای کیف پول کاربران را ذخیره میکنند تا شناسه کاربری آنها به درستی کار کند که این دادهها توسط هکرها قابل سرقت هستند و به آنها امکان دسترسی به بسیاری از حسابها را میدهد.
پس از دسترسی، این هکرها میتوانند به راحتی وجه را از آن حسابها برداشت و به حساب خوب منتقل کنند. برخی از صرافیها مانند Bitfinex یا Mt Gox در سالهای گذشته هک شده و بیت کوین به هزار و حتی میلیون دلار آمریکا سرقت شده است. امروزه اکثر صرافیها از امنیت بالایی برخوردار هستند، اما همیشه ریسک قرار گرفتن در معرض هک و حملات سایبری وجود دارد.
امکان بازپرداخت یا لغو وجود ندارد
اگر بین طرفین اختلافی وجود داشته باشد یا کسی به اشتباه وجهی را به آدرس کیف پول اشتباه ارسال کند، ارسالکننده نمیتواند کوین را بازیابی کند. بسیاری از افراد میتوانند از این طریق دیگران را فریب دهند؛ از آنجا که هیچ بازپرداختی وجود ندارد، به راحتی میتوان برای خرید و فروشی تراکنش انجام داد که در ازای آن هیچ محصول یا خدماتی ارائه نشده است.
آیا ارزهای دیجیتال سرمایه گذاری خوبی هستند؟
ارزهای رمزپایه مانند بیت کوین به طور سنتی ارتباط قیمتی کمی با بازار سهام در ایالات متحده دارند، بنابراین داشتن برخی از آنها می تواند به تنوع بخشیدن به سبد سهام شما کمک کند. اگر معتقدید که استفاده از ارزهای دیجیتال در طول زمان محبوبیت بیشتری پیدا می کند، احتمالاً ایده خوبی است که روی ارزهای دیجیتال به عنوان بخشی از یک سبد متوازن سرمایه گذاری کنید. مطمئن شوید که برای هر ارز دیجیتالی که خریداری می کنید یک پایان نامه سرمایه گذاری دارید. این به شما کمک می کند بفهمید که چرا ارز در آزمون زمان مقاومت می کند.
آینده ارزهای دیجیتال چگونه خواهد بود؟
کریپتوکارنسی در دهه گذشته راه درازی را پیموده است و با سرعت در حال پیشرفت است. ارزش را می توان به روش های مختلف از طریق دارایی ها و راه حل های مختلف ذخیره، انتقال و خرج کرد.
با وجود گسترش سریع فناوری و ارتباطات در نیم قرن اخیر، انتقال ارز برای خرید و فروش کالا مهمترین و ماندگارترین تغییر در نظام پولی بینالمللی بوده است. در سال ۲۰۰۸، این معمای ساتوشی ناکاموتو بود که White Paper (گزارشی دقیق و معتبر) بیتکوین را منتشر کرد و ایده استفاده از ارزهای دیجیتال رمزنگاری شده و غیرمتمرکز را به عنوان جایگزینی برای پولهای فیزیکی که مورد پذیرش دولت باشد، مطرح کرد.
تعداد افرادی که ارزهای رمزپایه را مورد پذیرش قرار میدهند به طور پیوسته رو به افزایش است اما هنوز هم اکثریت مردم این مفهوم را جدید و غیرقابل اعتماد میدانند؛ در نتیجه به همان روش قدیم پیش میروند.
برای اینکه ارزهای رمزپایه بیشتر مورد استفاده قرار گیرند، ابتدا باید مقبولیت گستردهای بین مصرفکنندگان پیدا کنند. با این حال، احتمالاً پیچیدگی نسبی آنها در مقایسه با پولهای معمولی (فیزیکی) اکثر مردم را منصرف میکند که این مسئله در مورد افرادی که با تکنولوژی ارتباط خوبی دارند کمی متفاوت است.