وال استریت به چه معناست؟

بازیگر اصلی وال‌ استریت در بورس کیست؟

قانون گذاری در وال استریت و نظارت بر حسن انجام آن، عمدتاً توسط دولت فدرال انجام می‌شود. به عبارتی بازیگر اصلی وال استریت در بورس دولت است. این در حالی است که غالب نهادهای مالی فعال در والاستریت، دارای مالکیت خصوصی هستند. این نهادها شامل بانک‌های تجاری، معامله‌گران اوراق، بازارهای سهام، شرکت‌های کارگزاری و بانک‌های سرمایه‌گذاری می‌شوند. با وجود آنکه فعالیت‌ها تحت نظارت دولت فدرال است، ولی نظام کسب و کار و قیمت گذاری آزاد تعیین شده است. شعبه نیویورک سیستم فدرال رزرو، به‌طور پیوسته اوراق خزانه ایالات‌متحده آمریکا را به مزایده می‌گذارد و سیاست پولی دولت را اجرا می‌کند. فعالیت‌های فدرال رزرو تأثیر زیادی بر نرخ‌های بهره، تورم و قیمت اوراق بهادار دارد.

خدمات مالی در وال‌ استریت

نظام مالی در دنیا با تغییرهای شگرفی همراه شده است. در سالیان دور همه مبادلات به صورت حضوری انجام می‌شد. پیشرفت تکنولوژی کمک شایانی به بهبود نظام مالی کرده است. درگذشته تقریباً همه مبادلات مالی در شهر نیویورک انجام می‌شد یا به نحوی مرتبط با این شهر بود. دلیل این موضوع آن بود که غالب شرکت‌های مالی در وال استریت در بورس بودند. برخی شرکت‌ها در وال حضور داشتند ولی عمده تجارتشان در جای دیگری صورت می‌گرفت. در نهایت آنچه دیده می‌شد نقش پررنگ وال در مبادلات بود. با افزایش جمعیت و مهاجرت، کم کم از تمرکز مراکز مالی در وال کاسته شد ولی کماکان این خیابان به عنوان مبدا تبادلات مالی معروف است.

بازارهای مالی مهم جهان

با توسعه مراکز مالی در سایر نقاط جهان، وال‌استریت دیگر تنها مرکز مالی مهم جهان نیست و در برخی از فعالیت‌های مالی حتی بازیگر اصلی هم نیست. انتشار و معامله سهام و اوراق قرضه از جمله فعالیت‌های مهم در وال استریت در بورس است. همچنین دارایی‌های مالی جدیدی در این بازار ایجاد و فروخته شد. وارانت‌ها، تراست های سرمایه گذاری، قراردادهای آتی از جمله ابزارهای مالی هستند که نخست در وال استریت وارد شدند. این ابزارها قدرت وال استریت در بورس و نقش آن در جهان را نشان می‌دهد. امروزه این معاملات در سایر مراکز مالی دنیا نیز صورت می‌گیرد. بازارهای مالی مهم جهان در لندن، فرانکفورت، توکیو و برخی شهرهای بزرگ دیگر جهان در بهبود و گسترش یافتند.

حضور خارجی‌ها وال استریت در بورس

به منظور شکل گرفتن معاملات بیشتر و رقابتی تر، نیاز به حضور شرکت‌های خارجی است. در واقع اشخاص و صاحبان کسب و کار در کشورهای خارجی، سرمایه گذاران اصلی بازار سهام و اوراق قرضه در وال استریت در بورس هستند. وجود سرمایه گذاران، برای برآورده کردن نیاز متقاضیان ضروری است که وال استریت در بورس به این امر توجه ویژه داشته است. با برقراری ارتباط میان سرمایه گذاران و سرمایه پذیران، ارتباطات بین المللی توسعه یافته و در نتیجه، شهرت و اعتبار وال استریت در بورس افزایش می‌یابد.

نقش وال استریت در بورس و بازارهای مالی

همانطور که پیش تر گفته شد، شهر نیویورک مرکز دو تا از مهم ترین بازارهای بورس دنیاست؛ بورس سهام نیویورک (NYSE) و بورس سهام آمریکا (AMEX). البته بازارهای مالی دیگری در شیکاگو، سان‌فرانسیسکو، لس‌آنجلس و فیلادلفیا وجود دارند؛ اما اهمیت و رقابت پذیری آنها به نسبت بورس سهام نیویورک و آمریکا کمتر است. با پیشرفت روز افزون تکنولوژی، معاملات اینترنتی و تلفنی متداول ترند و تعداد معاملات فیزیکی، کاسته شده است. وال استریت در بورس به عنوان واسط میان اقتصادهای داخلی و بین المللی و پل ارتباطی بازارهای مالی وارد عمل می‌شود. تسهیل افزایش سرمایه توسط کسب‌وکارها و دولت‌ها از جمله مواردی است که با حضور پر رنگ وال امکان پذیر است. سرمایه جمع‌آوری‌شده توسط شرکت‌های وال‌استریت به کسب‌وکارها و دولت‌ها اجازه می‌دهد، در فعالیت های ساختمانی، خدماتی وارد شوند و ارزش افزوده ایجاد کنند. همچنین این شرکت‌ها به ایجاد مشاغل مختلف، می‌پردازند. از آنجایی که وال استریت در بورس از شهرت و اعتبار مناسبی برخوردار است، سرمایه گذاران با ریسک کمتری سرمایه گذاری می‌کنند و سرمایه خود را به شرکتهای زیر مجموعه وال استریت می‌سپارند. آن‌ها اطمینان دارند، مشکلی برای سرمایه گذاری پیش نمی‌آید و گردش سرمایه به صورت منظم و مولد صورت می‌گیرد. همچنین انباشت سرمایه با حضور وال استریت با هزینه کمتری صورت می‌گیرد. بنابرین ترجیح سرمایه گذاران در نهایت بهره گیری از خدمات وال است. وال استریت به رشد کارایی بازارهای مالی کمک می‌کند. با بهبود کارایی، رشد اقتصادی و رقابت پذیری نیز افزایش می‌یابد. در نتیجه توسعه مشاغل و بازار کار به سهولت انجام می‌شود.

اتصال مراکز مالی دنیا وال استریت در بورس

کشورهای توسعه‌یافته که اقتصاد سرمایه‌داری دارند، نیازمند روش‌هایی برای ارتباط سرمایه پذیران و سرمایه گذاران هستند. همانطور که اشاره شد، وال استریت فرآیند جمع آوری سرمایه و استفاده از آن را تسهیل می‌کند؛ اما اشتباه است که تصور کنیم وال تنها مرکز جمع آوری سرمایه و هدایت به سمت تولید است. به عبارتی مراکز مالی متعددی وجود دارند که رقیب سرسخت وال استریت هستند. بازارهای مالی در هنگ‌کنگ، لندن، توکیو، تورنتو و فرانکفورت در رقابت با وال‌استریت هستند. بورس‌های مهم دیگری هم در کره، تایوان، آمستردام، میلان و زوریخ قرار دارند. بورس‌های کشورهای درحال‌توسعه شامل چین، مجارستان، لهستان، روسیه هستند. همانند ایالات‌متحده بیشتر کشورها بیش از یک بورس دارند. برای مثال، ژاپن هشت بورس سهام دارد، درحالی‌که سوئیس سه بورس دارد. شرکت‌های آمریکایی ممکن است به دلیل کمتر بودن نرخ بهره در اروپا و آسیا در این بازارها به استقراض بپردازند. شرکت‌ها و دولت‌های خارجی به‌منظور افزایش سرمایه در ایالات‌متحده به وال‌ می‌آیند و شرکت‌های آمریکایی هم از بازارهای خارجی به‌منظور افزایش سرمایه استفاده می‌کنند.

مهره اصلی وال‌استریت

درصد زیادی از فعالیت‌ها و معاملات انجام‌شده در وال ‌استریت توسط دولت فدرال قانون ‌گذاری و اجرا می گردد، اما اکثر نهادهای مالی‌ نیز که در وال ‌استریت مشغول فعالیت هستند، مالکیت خصوصی دارند. این نهادها عموما بانک‌های تجاری و سرمایه گذاری، بازارهای سهام، معامله ‌گرهای اوراق و کارگزاری ها را شامل می‌شوند. از افتخارات وال ‌استریت این بوده است که با وجود اینکه نهادهای مالی آن کاملا تحت نظر دولت فدرال می باشند، اما در حالت کلی روح و مرکز سیستم کسب ‌وکار و تجارت آزاد است. فدرال(بانک مرکزی ایالات متحده آمریکا) ‌نهادی دولتی است که از مهره ها و بازیگران اصلی وال ‌استریت نیز می باشد.

همانگونه که گفتیم شرکت‌ها و موسسات خارجی نیز می توانند در وال استریت حضور یابند، همانطور که شرکت‌های آمریکایی در بورس ها و بازارهای خارجی شرکت می کنند. سرمایه‌ گذاری و کسب ‌وکارها، چه داخلی و چه خارجی به شکل فزاینده‌ای یک دیدگاه کاملا جهانی دارند؛ از این رو نهادهای مالی جهت برآورد نمودن نیازهای مالی و تجاری این مشتریان و سرمایه گذاران به حضور در خارج نیز نیاز دارند. شایان ذ‌کر است که سرمایه گذاران و کسب‌وکارهای خارجی، از سهام داران اصلی در اوراق قرضه و بازار سهام آمریکا هستند. نیویورک مرکز مالی‌ ایالات ‌متحده و قرارگاه دو بورس مهم و سازمان‌ دهی شده است؛ بورس سهام آمریکا(AMEX)  و بورس سهام نیویورک (NYSE). پیشرفت مستمر و چشمگیر در تکنولوژی در متدهای مبادله ی دارایی‌های مالی، تغییراتی را در بازار به وجود آورده است.

وال‌ استریت نقشی مهم و اساسی را در اقتصاد داخلی و جهانی دارد. وال‌ استریت افزایش سرمایه توسط دولت ها و کسب ‌وکارها را تسهیل می نماید. سرمایه ذخیره شده توسط نهادهای مرتبط با وال ‌استریت این اجازه را به کسب و کارهای گونگون و همچنین دولت می‌دهد که محصولاتی تولید کنند، ساختمان بسازند و نیز به ارائه خدمات و ایجاد شغل بپردازند.

بازارهای اوراق و سهام بزرگ و مشهور، جمع‌آوری وجوه را تسهیل می‌کنند، چرا که افرادی که در این بازارها سرمایه‌گذاری می‌کنند، اطمینان دارند که این سرمایه‌ گذاری می ‌تواند بی هیچ مشکل خاصی به یک سرمایه‌ گذار دیگر فروخته شود. پس نتیجه میگیریم که بدون حضور وال ‌استریت، جمع‌آوری سرمایه برای کسب و کارها و شرکت‌ها کاری بس مشکل و پرهزینه می شود. بازارهای مالی موجب کاهش رشد اقتصادی شده و رقابت در میان کسب ‌وکارهای داخلی نیز افت می کند و اشتغال زایی کاهش می یابد.