ارز دیجیتال نئو (NEO) | اگر شما نیز به حوزه ارزهای دیجیتال علاقهمند باشید و یا در این حوزه مشغول فعالیت باشید بدون شک نام ارز دیجیتال نئو به گوشتان خورده است. نئو در ابتدا با نام انت شیرز فعالیت خود را آغاز کرده و در حال حاضر به دلیل شباهتهای زیادی که به ارز دیجیتال اتریوم دارد، با عنوان اتریوم چینی نیز از آن نام برده میشود. با این تفاوت که و ویژگیهای جالب و شناخته نشدهای در این فناوری وجود دارد؛ بنابراین به شما پیشنهاد میکنیم که حتی اگر به این حوزه علاقهمند هستید، اما نام نئو تاکنون به گوشتان نخورده است، این مقاله را از دست ندهید و با این ارز دیجیتال فوقالعاده آشنا شوید، زیرا ما قصد داریم در این مقاله ارز دیجیتال NEO را از تمام زوایا بررسی کنیم و شما را با تمام جنبههای آن آشنا کنیم.
نئو NEO چیست؟
NEO در وبسایت رسمی خود، خود را بهعنوان شبکه توزیع شده برای اقتصاد هوشمند معرفی کرده است. منظور ما از اقتصاد هوشمند داراییهای دیجیتالی با هویت دیجیتالی است که توسط قراردادهای هوشمند پشتیبانی میشود.
این پلتفرم که یک پروژه بلاک چینی است، توسط بنیادی غیرانتفاعی توسعهیافته است. این شبکه بزرگ که واحد ارزی نئو تنها جزئی از آن است از فناوری بلاک چین و هویت دیجیتال برای مدیریت خودکار و دیجیتالی ساز داراییها با استفاده از قراردادهای هوشمند و اقتصاد هوشمند با توزیع جمعی بهره برده است.
هدف اصلی این پلتفرم ایجاد یک اقتصاد هوشمند توسط شبکه توزیع شده نئو است.
تاریخچه ارز دیجیتال نئو
شروع تحقیقات در خصوص پلتفرم نئو به سال ۲۰۱۴ برمیگردد. NEO اولینبار در غرب با نام Antshares ظاهر شد و توسط شرکت OnChain در شانگهای چین توسعه داده شد. NEO برای اجماع بلاکچین از تحمل خطای بیزانس (bDFT) استفاده میکند – این یک پروتکل اثبات سهام است.
در اولین جمعسپاری در سال ۲۰۱۵ که به مدتزمان ۱۰ روز ادامه داشت ۱۷.۵ میلیون توکن NEO باارزش ۵۵۰ هزار دلار فروخته شد. این میزان در جمعسپاری دوم به ۲۲.۵ میلیون توکن با قیمت ۴.۵ میلیون دلار به فروش رفت.
۶۱۱۹ BTC در طول ICO ۲۰۱۶ ایجاد شد و ۱۰۰ میلیون توکن NEO ایجاد کرد. ۵۰٪ از این ۱۰۰ میلیون توکن NEO در ICO فروخته شد و ۵۰٪ دیگر به شورای NEO توزیع شد. NEO با دستیابی به سرمایه ۵ میلیارد دلاری بازار تا پایان سال ۲۰۱۷ به جمع ۲۰ ارز رمز پایه برتر صعود کرد.
ارز دیجیتال نئو چگونه کار میکند؟
همانطور که در بالا به آن اشاره کردیم، رمز ارز NEO، برای ساخت یک اقتصاد هوشمند از طریق داراییهای دیجیتال، هویتهای دیجیتال و قراردادهای هوشمند در یک شبکه توزیع شده، از فناوری بلاک چین استفاده میکند. در این بخش قصد داریم تا بهتمامی قسمتهای تشکیلدهنده نئو بپردازیم و در کنار آن، نحوه عملکرد این شبکه را شرح دهیم. بصورت کلی پلتفرم نئو دارای دو توکن اصلی به نامهای NEO و GAS است.
NEO: حق رأی دادن
در حقیقت توکن NEO بیانکننده حق مدیریت شبکه است و دارندگان این توکن میتوانند در مورد تغییرات این شبکه رأی دهند. مجموعاً صد میلیون توکن نئو در دنیا وجود دارد، که کوچکترین واحد آن یک NEO است. علاوه بر این توکن های نئو قابل تقسیم شدن نیستند. در حقیقت یک توکن NEO، برابراست با یک رأی در شبکه نئو.
تمامی موجودی NEO توسط بلاک جنسیس (اولین بلاک یک شبکه بلاک چینی) ایجادشده است. این در حالی است که نیمی از توکن ها در طول ICO توزیعشده و نیمی دیگر، توسط شورای نئو نگهداری میشوند. در واقع، برنامهی درنظر گرفته شده برای توزیع این توکنها به صورت زیر است:
- ۱۰ میلیون توکن (۱۰ درصد از کل موجودی) جهت انگیزش توسعهدهندگان و اعضای شورای NEO استفاده خواهد شد.
- ۱۰ میلیون توکن (۱۰ درصد از کل موجودی) جهت انگیزش توسعهدهندگان اکوسیستم NEO استفاده خواهد شد.
- ۱۵ میلیون توکن (۱۵ درصد کل موجودی) جهت سرمایهگذاری در دیگر پروژههای بلاک چین که متعلق به شورای NEO است و تنها برای دیگر پروژههای نئو مورداستفاده قرار میگیرند، استفاده خواهد شد.
- ۱۵ میلیون توکن (۱۵ درصد از کل موجودی) برای اتفاقات احتمالی در آینده نگهداری میشود.
در حقیقت این گزارش ادعا میکند که استفاده سالانه از NEO قاعدتاً نباید فراتر از ۱۵ میلیون توکن باشد.
GAS: سوخترسانی به شبکه NEO
توکن گس – GAS نمایانگر حق استفاده از شبکه NEO است. در اصل شبکه نئو، GAS را بهعنوان هزینه استفاده از شبکه و همچنین روشی جهت جلوگیری از اسپمها دریافت میکند. برخلاف توکن نئو، توکن GAS را میتوان تقسیم کرد. علاوه بر این، حداقل واحد این توکن صفر است. همچنین توکن گس، با هر بلاک جدید اضافه شده به بلاک چین نئو، تولید میشود. در واقع شبکه شروع خود را با صفر GAS آغاز کرده و پس ازآن به ازای هر بلاک، هشت واحد GAS تولید میکند. همانند هاوینگ بیت کوین، تعداد گس تولید شده در هر بلاک، سالانه 1 واحد کاهش مییابد. به طور دقیقتر، در هر 2 میلیون بلاک، شاهد کاهش 1 واحدی عرضه GAS به ازای هر بلاک خواهیم بود.
بهطور کلی، دارندگان توکنهای NEO تا زمانی که کلیدهای خصوصی خود را در اختیار داشته باشند، میتوانند GAS را با نرخی ثابت و بر اساس مقدار توکن های نئو متعلق به آن، کسب کنند. بر اساس قیمتهای بازار در زمان نگارش این مقاله و وبسایت NeoToGas.com، که ماشینحساب GAS محسوب میشود، با داشتن 1000 توکن نئو، میتوان سالانه 250 دلار درآمد در قالب توکن گس داشت. در حقیقت، این پاداشها توسط شرکتهایی که از خدمات NEO استفاده میکنند پرداخت میشود و ازآنجایی که تعداد کل توکن های GAS محدود است (صد میلیون توکن)، پس از توزیع کل این توکن ها، این پاداشها نیز متوقف خواهند شد.
تفاوت نئو (NEO) و اتریوم (ETH)
محبوبیت NEO به دلیل شباهت آن به محیط قراردادهای هوشمند اتریوم (Ethereum) به طور پیوسته در حال افزایش است. قابلیت قراردادهای هوشمند به کاربران پلتفرم NEO اجازه می دهد تا به صورت خودکار به ذخیره سازی و تبادل دارایی های دیجیتال خود بپردازند.
در مقایسه با اتریوم که زبان برنامه نویسی مخصوص خود به نام Solidity را دارد، نئو از همه زبان های برنامه نویسی رایج مانند پایتون، جاوا و جاوا اسکریپت در قراردادهای هوشمند پشتیبانی می کند. هدف این است که توسعه دهندگان در سراسر جهان بتوانند اپلیکیشن های کاربردی خود را در بلاک چین NEO برنامه نویسی و اجرا نمایند.
هدف پروژه ارز دیجیتال نئو
نئو با هدف ایجاد یک اقتصاد هوشمند در سراسر جهان با پوشش تمام مسائل اقتصادی روزمره ایجاد شده است؛ و داراییهای دیجیتال، هویت دیجیتال و قرارداد هوشمند سه جزء اصلی این اقتصاد هوشمند هستند.
سرعت تراکنشهای ارز دیجیتال نئو
در خصوص میزان سرعت تراکنشها در بلاکچین نئو بدانید که در هر ثانیه ۱۰۰۰ تراکنش انجام میشود که این مقدار در مقایسه با سرعت تراکنشهای اتریوم که تقریباً حدود ۱۴ تراکنش بر ثانیه است بسیار بیشتر است.
نتیجهگیری
نئو در ذات خود منحصربهفرد است. به این معنا که ارز دیجیتال NEO دقیقا یک واحد پولی نیست و البته نمیخواهد که یک واحد پولی هم باشد. در حقیقت، با خرید نئو میتوان حق رای در شبکه این ارز دیجیتال را بدست آورد و با نگهداری آن، همزمان توکن GAS نیز دریافت کرد.
در واقع، نئو به دنبال این است تا با استفاده از اقتصاد هوشمند قدرتمند خود، اقتصاد فعلی را قدرت بخشد، نه اینکه جایگزین آن شود. اقتصاد هوشمند، داراییهای دنیای واقعی را دیجیتالی میکند، مالکیت آنها را با استفاده از هویتهای قابل تأیید در بلاک چین ردیابی کرده و بهرهوری را از طریق قراردادهای هوشمند امکانپذیر میسازد. اگرچه NEO در قبال پذیرش قانون، چرخشی ۱۸۰ درجهای نسبت به رویکرد بسیاری از رمز ارزهای غیرمتمرکز دارد، ولی نباید این نکته را نادیده گرفت که دستیابی به یک اقتصاد هوشمند، هرگز اقدام کوچکی نخواهد بود.
